Op een eenzame landtong lag het complex waar ik het komende half jaar zou moeten doorbrengen. Een naargeestig gebouw op een smalle reep land, bijna geheel omringd door water met aan de oostzijde een kleine havenkom, waar het opleidingsschip lag afgemeerd. Het opleidingsinternaat voor zee-cadetten, waar sport, studie, orde, tucht en ijzeren discipline de dienst zou uitmaken, die ons leven zes maanden lang zou beheersen. We waren hier allemaal tussen 18 en 22 jaar, de meeste van ons uit eigen vrije wil, sommigen onder dwang van ouders en opvoeders of door andere omstandigheden.
De onderkomens waren verdeeld in sobere doch comfortabele units voor vier personen: Een eenvoudig gemeubileerde kamer met twee stapelbedden langs de kant, vier stoelen en een tafel en voor ieder persoon een hang en legkast. Elke unit beschikte over een eenvoudige badkamer voorzien van een dubbele wastafel, een douche en een afgescheiden toilet. In die zin waren het vrij luxe appartementjes. Volgens de huisregels moesten de units bij toerbeurt door de bewoners worden schoon gehouden en opgeruimd.
Continue reading “Op een afgelegen complex” »
