De vriend 1/2

Het was op een warme vrijdagmiddag, dat ik om een uur of vier mijn vrachtwagen op de parkeer-plaats, langs de snelweg, bij een goed restaurant zette en de motor uitdeed. Het werd tijd ook, want ik was moe. Maar aangezien ik hier de rest van het weekend zou moeten blijven, kon ik nu beginnen met uitrusten en me ontspannen. Nadat ik mijn administratie had bijgewerkt, borg ik die op en stak een sigaret op.

Zoals gezegd was het warm en ik had dan ook niet meer aan dan een t-shirt en een sportbroekje. Ik had de auto in de uiterste hoek van het parkeerterrein neergezet. Ik stond daar zo ver mogelijk van de snelweg, waardoor de verkeersgeluiden nauwelijks tot me doordrongen. Dat was nog wel zo prettig als ik wilde slapen. Omdat het in de cabine nogal warm was, pakte ik mijn klapstoeltje van het bovenbed en ging naast de auto zitten, genietend van een heel licht, koel windje. Zo nu en dan kwam er een personenauto langs, waarvan de inzittenden mijn kant opkeken en glimlachten. Ik kon er echt van genieten dat ik nu mijn gemak ervan kon nemen, en ik was van plan dat het hele weekend te blijven doen.



Nadat ik zo een tijdje had gezeten wilde ik een nieuwe sigaret draaien, maar ik had m’n shag in de cabine laten liggen. Dus ging ik naar binnen, en toen ik daar eenmaal was, besloot ik om de gordijnen maar vast dicht te doen. Nadat ik die gesloten had, ging ik met m’n shag en een tijdschrift weer naar buiten en draaide een sigaret. Toen ik die aangestoken had, bedacht ik me dat ik het meestal niet erg vond om het weekend ergens onderweg te moeten blijven staan, maar dat het nadeel daarvan vaak was, dat ik zonder sex zat. En dat vond ik meestal minder geslaagd.

Ik moest een andere plaats voor mijn stoeltje zoeken, toen een vrachtwagen uit het voormalige Oostblok achteruit het vak naast mijn auto opreed, ongetwijfeld om ook het weekend hier te blijven. Toen hij stopte stond de achterkant van zijn auto ongeveer gelijk met de voorkant van de mijne. Omdat die met de achterkant naar de weg toe stond en met de voorkant naar een klein bos, had ik van hem dus geen last en hij niet van mij. Ik was voor mijn auto in het gras gaan zitten en genoot van het heerlijke weer.

Zo had ik een uurtje gezeten, nu en dan een sigaretje rokend en een mok koffie drinkend, die ik in de cabine had gezet, toen er een man langs kwam drentelen. Hij knikte vriendelijk en ik knikte terug, maar ik was niet in deze man geïnteresseerd. Mijn hoop op aangenaam gezelschap nam daardoor echter wel toe en dat kon ik in mijn lul voelen: die begon voorzichtig te groeien en ik kreeg er al een lekker, kloppend gevoel in.
Plotseling viel mijn oog op een artikel in het tijdschrift, alsof ik het voor het eerst zag, terwijl ik het blad al een week of twee bij me had. Ik werd er zó door in beslag genomen, dat het eerst niet tot me doordrong dat er iemand voor me stond. Dat viel me pas op toen ik een vriendelijke stem hoorde vragen:
“Heb jij misschien een vuurtje voor me?”

Ik keek verrast op en zag een knappe, zwarte jongen van een jaar of 25: ik had nog nooit zó’n mooie jongen gezien. Hij was gekleed in een smetteloos wit t-shirt en een zeer strakke broek, waarin zijn geslacht opwindend tot zijn recht kwam. Hij keek me lachend aan en voegde eraan toe:
“Ik stond al een minuutje voor je, maar je was kennelijk nogal in je verhaal verdiept.”
“Dat kan gebeuren.” grinnikte ik, terwijl ik hem een vuurtje gaf. Hij ging tegenover me in het gras zitten en ik zag zijn mooie, gespierde benen. “Als ik één keer in een verhaal verdiept ben, dan kan ik inderdaad de hele wereld om me heen vergeten. Heb jij dat ook wel eens?”
“O ja, zeker wel. Zo lang ze m’n stoel maar laten staan, dan kunnen ze de hele wereld om me heen afbreken, en ik merk er niks van. Maar het tegenovergestelde kan ook.”

“Hoe bedoel je?” vroeg ik, bedacht me, stak m’n hand uit en zei: “Ik heet Hans, trouwens.”
Zijn hand voelde buitengewoon prettig aan, toen hij de mijne nam, die wat langer vasthield dan strikt noodzakelijk, en zei, terwijl hij me veelbetekenend aankeek:
“Ik heet Peter. En wat ik met het tegenovergestelde bedoel? Als ik een boeiend artikel lees, en ik zie toevallig een mooie, knappe jongen, dan kan ik het hele verhaal op hetzelfde moment vergeten.”

“Gek, dat heb ik ook wel eens.” bekende ik, terwijl zich een spannend gevoel van mij meester maakte. Ik legde het magazine naast me neer, leunde met mijn ellebogen op mijn knieën en kwam zo iets dichter bij hem, terwijl ik zei: “Een verhaal kan me geweldig boeien, maar dat kan een mooie jongen ook. En jij ziet er bepaald niet slecht uit, Peter.”

Hij legde zijn hand even op mijn knie en zei, een beetje zwoel glimlachend:
“Dat kan ik ook van jou zeggen, Hans.”
Hoe graag ik ook wilde dat hij zijn hand liet waar die was, het schoot me ineens te binnen, dat ik nog wat aan de auto moest doen.

“Peter,”zei ik, “hoe vervelend ik het ook vind, ik moet nog even met mijn auto aan de gang. Hij liep vanmiddag niet zoals het hoort, en daar wil ik even wat aan doen.”
“Dat geeft niet, jongen.” Zijn hand gleed langzaam van mijn knie af, terwijl hij verder ging: “Ik heb geen haast, dus ik kan wel even wachten, als je het goed vindt.”
“O jazeker. Dan kunnen we straks misschien nog een tijdje gezellig praten en zo.” haastte ik me te zeggen.

Ik kantelde de cabine, draaide aan een knop bij de brandstofpomp en begon die op en neer te bewegen, tot er een straaltje diesel uit kwam. Toen startte ik de motor en begon weer te pompen. Maar toen de motor weer liep zoals het hoorde, voelde ik ineens m’n blaas, die liet weten dat hij ge-leegd moest worden.
“Getverderrie, ik moet piesen.” zei ik, met m’n hand nog aan de brandstofpomp.
“Nou, ga je gang.” grinnikte Peter, “Geneer je niet voor mij, hoor.”
“Dat doe ik ook niet, maar ik heb smerige handen en dan haal ik m’n jonge heer niet graag uit m’n broek.”
“Dan kun je twee dingen doen: eerst je handen wassen en daarna plassen, of je kunt mij laten helpen.”
Hij zei het met een hoopvolle opwinding in zijn stem, waarop ik een ogenblik nadacht en toen zei:
“Ga je gang, maar, Peter.”
“Wil je het hier doen, onder de auto?” vroeg hij, met tevreden opluchting.
“Ja, waarom niet? Maar we kunnen ook wel even in de bosjes gaan, hoor.”

We gingen de vlakbij zijnde bosjes in, waar we bij een boom bleven staan en waar we vanaf de par-keerplaats niet meer te zien waren. Peter kwam naast me staan, legde zijn rechter hand rond mijn middel en ging met zijn rechter naar mijn broek om die open te ritsen. Ik voelde mijn geslacht groeien toen zijn hand naar binnen ging om mijn opwinding naar buiten te halen. Zijn warme hand gleed mijn onderbroek in en omvatte mijn warme worst, wat op mij een bijna elektriserende werking had.
Dat voelde Peter ook. Hij glimlachte en zei:
“Zo te voelen vind je het helemaal niet erg dat ik je help.”
“Nee, je hand voelt heerlijk warm aan.” bekende ik.
“En jij gewoon heet, jongen. Ik voel je groeien, en dat maakt me nieuwsgierig naar hoe hij er uitziet.”
“Haal hem er dan maar gauw uit, want ik moet nodig piesen. Kun je dat ook meteen zien.”
Hij haalde mijn lul uit mijn broek, terwijl ik in zijn kruis de opwinding duidelijk zag toenemen.
“Ik laat jou ook niet onberoerd, jongetje.” grinnikte ik, terwijl hij geboeid en opgewonden naar mijn lul keek, die nu het overtollige vocht loosde. Intussen streek ik even liefkozend en plagend over de bult in zijn strakke broek.
“Je hebt een verdraaid mooie lul, Hans.” zei hij bewonderend, “Daar zou ik best wel even mee willen spelen.”

“Wat mij betreft, mag je je gang gaan. Maar vind je het erg als ik mijn werk eerst even af maak?”
“Nee, hoor, al kan ik haast niet wachten.” Hij zakte snel door zijn knieën, gaf een kus op mijn eikel en stond zwoel lachend weer op.
“Hé, wil je hem ook even weer terug stoppen?” herinnerde ik hem lachend.
Hij lachte terug en pakte mijn lul. Maar door zijn aanraking werd de mijne zo stijf, dat hij moeite had hem weer in mijn broek te krijgen. Desondanks genoot ik van zijn warme handen op mijn blote huid.
“Trek me maar even af.” adviseerde ik hem grinnikend, “Dan wordt ‘ie weer slap genoeg om hem terug in zijn hok te stoppen.”
Peter lachte geil en begon me zachtjes af te trekken; ó, wat was dát lekker, zeg! Maar toen bedacht hij zich.
“Het is zonde om dat ongetwijfeld lekkere zaad van jou zo maar op de grond te verspillen. Bovendien ben ik benieuwd hoe je smaakt.” Hij ging weer op zijn knieën, nam mijn nu keiharde paal in zijn war-me mond en begon me ongelofelijk lekker te zuigen.
Ik duwde zijn hoofd zachtjes tegen me aan, maar hij herinnerde zich dat ik nog werk te doen had en zoog me snel naar een hoogtepunt. Ik waarschuwde hem dat ik er aan zat te komen, en hij kietelde mijn balzak om me aan te moedigen. Even later had ik ineens zin om de hele parkeerplaats bij elkaar te schreeuwen van genot, maar we hadden geen belang bij ongewenste belangstelling, en dus leegde ik mijn ballen met een diepe, ingehouden grom in Peters warme, zuigende mond, die het met zichtbaar genoegen ontving.

“Jémig, wat kun jij verrukkelijk pijpen, zeg!” zei ik, welgemeend. “Dat mag je straks nog wel een keer doen.”
Peter lachte en slikte mijn zaad genietend door.
“Ik kan nog wel meer; maar jij, denk ik, ook wel.”

Door de toon, waarop hij dat zei, had ik ineens haast om mijn werk af te maken, de cabine terug te kantelen en mijn handen te wassen. Want ik wilde meer van en met deze mooie jongen genieten. Toen ik mijn handen had gewassen, keek ik hem aan en vroeg:
“Wat doe je het liefst, Peter, een eindje in het bos gaan wandelen en een rustig plekje opzoeken, of hier blijven en in de cabine gaan?”
Hij kuste me en zei glimlachend:

“Ik heb alle tijd van de wereld, Hans. We kunnen wel eerst even het bos in gaan, want in de cabine kunnen we altijd nog. Die wil ik wel graag eens van binnen zien, maar dat kan wel even wachten, wat mij betreft. Tenzij je zo geil bent, dat je geen ogenblik meer kunt wachten.”
Ik lachte, tongde hem even lekker en zei:
“Wat we in de cabine kunnen, kunnen we ook wel in het bos, Peter, lekkere vent van me.” Ik kneep hem even door zijn broekje heen in zijn lul en masseerde hem een beetje. Hij keek me genietend aan, en ik realiseerde me dat ik die ongetwijfeld lekkere worst van hem zelfs nog niet eens had gezien, maar daar zou in het bos gauw verandering in komen. Ik sloot de cabine af en we gingen het bos in.

Omdat ik hier wel vaker een weekend had gestaan, kende ik het bos een beetje en ik leidde mijn nieuwe vriend naar een mooi plekje, waarvan ik vrijwel zeker wist dat we er genoeg privacy zouden hebben, zodat we ongeremd van elkaar konden genieten. Eenmaal tussen de bomen en de bosjes liepen we hand in hand verder, tot we het plekje hadden gevonden.

Daar duwde ik hem zacht tegen een boom, kwam heel dicht bij hem staan en zei, met mijn beide handen op zijn borst:
“Peter, je hebt mij al verrekt lekker gepijpt, en dat mag je nog veel vaker doen. Maar ik heb dat lekkere ding van jou nog niet eens gezien.”
Peter glimlachte zwoel, tuitte zijn volle lippen even tegen de mijne en zei zacht:
“Hij is er helemaal voor jou, Hans. Ga gerust je gang, jongen.”

Gretig duwde ik mijn tong in zijn warme, vochtige mond en mijn hand gleed langzaam over zijn borst naar zijn buik. Ik wipte mijn vingers achter het bandje en gleed naar binnen; ik moest en zou zijn lul in mijn handen hebben en ermee spelen. Natuurlijk had ik hem gauw gevonden, en toen ik hem begerig omvatte werd hij snel hard en heet.